Νίκος Δήμας – ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής
Η Ιστορία της μεταστροφής από την απ΄ευθείας ανάθεση στη δημόσια δημοπράτηση.
Η δύσβατη μετάβαση από τα γεγονότα στις ερμηνείες και στην κρίση των Δημοτών!
Ο τρίτος πόλος σε κατεύθυνση συρρίκνωσης ……..
Η «ευβουλία» στη διαχείριση του δημοτικού διαλόγου.
Δημοτική πολιτική και κανονιστική ηθική
Η στασιμότητα του “αυτονόητου”
Ενδείξεις υποχρεωτικότητας για την κατάρτιση υποβολής δημοτικών συνδυασμών και δημοτικές προσεγγίσεις
Εν είδει απολογισμού …
Από την κόλαση του δημοτικού ηλεκτροφωτισμού στην αρχή της δημοσιότητας!
Άνευ κριτηρίων αξιολόγησης οι δημοτικές επιχορηγήσεις για το 2021!
Η διεύρυνση των αρχών Διαφάνειας και Δημοσιότητας σε δημοτικό επίπεδο
Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας και η δημιουργία εντυπώσεων ως εργαλείο της συντηρητικής «αριστεράς».
Διαρκώς εκτός και άνευ λόγου και ουσίας …….
Η προσχηματική ομοφωνία ως αποτέλεσμα του μαθήματος “έκθεση ιδεών”
Προσεγγίζοντας μια προσχηματική δημοτική ομοφωνία
Εικονική πραγματικότητα: Κτήριο «Ειρηνοδικείου» και ΕΛΚΕΘΕ
Σημειώσεις δημοτικού προσκηνίου και παρασκηνίου ……

Ενόψει των Δημοτικών εκλογών

Δήμος Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης : 2 κλικ προ των εκλογών

Μια κριτική προσέγγιση ενόψει των Δημοτικών εκλογών στο Δήμο Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης.

Οι προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και η πενταετία που διανύθηκε αποτυπώνονται στη μνήμη της μεγάλης πλειοψηφίας των δημοτών με την ένδειξη «Απούσα». Σε μια εποχή γενικευμένης κρίσης, η αυτοδιοικητική αυτή ακινησία, ως αποτέλεσμα της ασκούμενης «μεταπολιτικής» στην αυτοδιοίκηση, μας επισημαίνει τον κίνδυνο μιας περαιτέρω κοινωνικής αποσύνθεσης και απαξίωσης της πολιτικής, επίπλευσης των πάσης φύσεως φελλών αλλά κυρίως ενδυνάμωσης της απομόνωσης των δημοτών στον ιδιωτικό τους χώρο.
Έφτασε όμως ο καιρός όπου ορισμένοι ξεκίνησαν ένα ίδιο παραμύθι. Όλοι αναζητούν και διακηρύσσουν ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο τους αλλά αυτό συνήθως διατυπώνεται άνευ συνέχειας με κενές διαδικασίες και υποκρύπτοντας επί της ουσίας το «δικαίωμα» των δημαγωγούντων να δεσμεύονται «εν κενώ». Εάν πραγματικά ενδιαφερόμαστε να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον για ενεργή συμμετοχή των συνδημοτών μας, οφείλουμε να έχουμε απαντήσεις στο «πώς», με «ποιά μέσα» και «πότε» υλοποιείται μια πολιτική «στόχων». Δηλαδή απαιτείται να δοθεί περιεχόμενο στις διακηρύξεις προκειμένου να αληθεύει ο όρος «συμμετοχική κοινωνία ενεργών δημοτών». Οφείλουμε επιτέλους να αναρωτηθούμε πώς μπορεί να ανεχόμαστε επί δεκαετίες κατά τη διάρκεια των εκλογών να εκστομίζονται υποσχέσεις τις οποίες ξέρουν πάρα πολύ καλά οι «εκστομούντες» ότι ποτέ δεν θα τηρήσουν ? Αυτή η πολιτικοβλακοληψία πρέπει να σταματήσει.
Απαιτείται επίσης τόλμη και κριτήρια μη καιροσκοπικά στην κατάρτιση των υποψηφιοτήτων. Η ανανέωση απαιτεί και την ηλιακή ανακατανομή αλλά κυρίως χρειάζεται να βρούμε μια καινούργια γενιά όχι αυτάρεσκης «ελίτ» η οποία θα ανατρέχει στις παραδόσεις αντιφρονούντων και μη, μια γενιά που μπορεί να βγάλει τους δημότες από τον ιδιωτικό τους χώρο και που θα επανασυνομιλήσει μαζί τους, οικοδομώντας κατ΄ αρχήν ένα νέο κλίμα εμπιστοσύνης. Μια γενιά που να απομακρύνει τους λαϊκιστές. Τότε, θα μπορέσουμε να συλλογιστούμε, ότι εφόσον υπάρχουν άνθρωποι που επιμένουν ότι «οφείλουμε να φτιάξουμε μαζί τον κόσμο», υπάρχει ελπίδα.

Διαβάστε επίσης